Aylar geçip gidiyor da bir tarih değişikliğine daha dayanır mıyım gerçekten bilemiyorum.

 Resimlerine bakmıyorum, arkadaşlarını bile sildim seni görmeyim diye, engellediğim msnini de sildim,  ismin yazmasın köşede diye. Seni simgeleyen birçok şeyi görmezden geliyor, kayıtsız davranıyorum anlayacağın.

Çok konuşmayayım diyorum, konuşmazsam sadece içimden kendime anlatırım seni, dışarı da adın yankılanmaz, adın ağzımdan daha fazla çıkmaz.

Aslında biliyorum ki eğer olmuyorsa zaten hayırsızdır uğraşmamak gerek, olmuyorsa olmuyor dimi zorlamanın ne anlamı var. Birde şunu da biliyorum, eğer olacaksa olması gerekiyorsa zaten en kolay haliyle bir tüyün uçup üzerine konması gibi kolay basit saf gelir bulur seni, bir yerde göz göze gelmemiz yeter bazen ve o yere de bir tesadüfle gelmiş oluruz biz de…

En tesadüf, en doğal, en beyaz haliyle denk gelelim aynı noktada, bu sefer ne ben ne de sen korkmayalım, bağırmayalım, kızmayalım…