 |
|
|
|
İnsan Ne İle Yaşar
38
Tolstoy
ııııı duydum. Baslarından geçenleri isitince, düsündüm: Anneleri çocuklarının hatırı için bana yalvarmıs,
çocukların anne babası/, yasayamayacaklarını söyleyince ben de ona inanmıstım; oysa onları bir yabancı
emzirip, büyütmüs. Kadın kendi çocukları olmadıkları halde onlara sevgi gösterince ağladım, kadında Hayat
Sahibi Allah'ın varlığını hissettim, ve Đnsanların ne ile yasadığını anladım. Allah'ın bana son dersi de ilham
ettiğini ve günahımı bağısladığını biliyordum. Đste o zaman üçüncü defa gülümsedim."
39
XII
Bunları anlattıktan sonra, meleğin üzerindeki elbiseler dökülüp, insan gözünün bakmaktan aciz kaldığı bir
nurla örtündü; sesi giderek yükseldi; öyle ki, ses sanki ondan değil, yukarıdan, semadan geliyordu. Melek
söyle dedi:
"Anneye, çocuklarının neye muhtaç olduğunun bilgisi verilmedi. Zengin adama da kendisinin neye muhtaç
olduğunun bilgisi. Hiçbir insana aksam olduğunda vücudu için çizmelere mi yoksa cesedi için terliklere mi
muhtaç olduğu bildirilmedi. Yetimler yasadıysa, bu annelerinin ihtimamından değil, yabancıları olduğu halde
onlara acıyan ve sevgi duyan bir kadının yüreğinde sevginin bulunmasındandı, ki bütün insanlar kendi
esenlikleri için harcadıkları düsünceyle değil, insana verilen sevgiyle yasarlar.
"Önceden, Allah'ın insana hayatı ve yasaması için de arzular verdiğini biliyordum; simdi anladım ki gerçek
bunların öte-sindeymis.
"Anladım ki; Allah insanların birbirlerinden ayrı ayrı değil, tekvücut halinde yasamalarını istediğinden,
herbirine kendi ihtiyaçlarını değil; herbirine, hepsi için gerekli olan seyleri ilham ediyor.
"Anladım ki, insanlar kendilerini düsünerek yasıyor gibi görünse de, hakikatte onları yasatan tek sey sevgidir.
Kim severse, Allah'a yaklasır; Allah da ona yaklasır. Çünkü O, sevgiyi yaratandır".
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
TOPLİST DOSTLUĞU
